(Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Cancer Cell».)
Μια ερευνητική ομάδα από το Εργαστήριο Cold Spring Harbor της Νέας Υόρκης διαπίστωσε ότι το χρόνιο στρες μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εξάπλωσης του καρκίνου. Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ότι το χρόνιο στρες κάνει ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται ουδετερόφιλα, να σχηματίζουν κολλώδεις δομές που μοιάζουν με ιστό, διευκολύνοντας έτσι τα καρκινικά κύτταρα να εισβάλουν στους ιστούς.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν την έρευνά τους σε εργαστηριακά ποντίκια που είχαν καρκίνο του μαστού. Όταν τα ποντίκια βίωσαν στρες, ο κίνδυνος περαιτέρω εξάπλωσης του καρκίνου τους αυξήθηκε κατά δύο έως τέσσερις φορές. Τα ποντίκια είχαν όγκους στο στήθος και καρκίνο που είχε εξαπλωθεί στους πνεύμονές τους. Οι ερευνητές εξέθεσαν ορισμένα από αυτά τα ποντίκια σε στρεσογόνες συνθήκες και παρατήρησαν μεγαλύτερη ανάπτυξη όγκων και εξάπλωση στους πνεύμονες σε σχέση με τα τρωκτικά που δεν είχαν εκτεθεί σε συνθήκες άγχους.
Το άγχος προκάλεσε επίσης μείωση του αριθμού των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ αύξησε τον αριθμό των ουδετερόφιλων που ταξίδευαν από την κυκλοφορία του αίματος και εισέρχονταν στους όγκους. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η ορμόνη του στρες κορτικοστερόνη προώθησε την εξάπλωση του καρκίνου και προκάλεσε βλάβες στους πνεύμονες των ποντικών. Επίσης, εναπόθεσε περισσότερη ποσότητα μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται φιμπρονεκτίνη, η οποία προάγει την εισβολή των καρκινικών κυττάρων, και οδήγησε σε μείωση των Τ κυττάρων, τα οποία κανονικά καταστέλλουν την ανάπτυξη του καρκίνου.
Τα στρεσαρισμένα ποντίκια είχαν επίσης περισσότερα ουδετερόφιλα στο αίμα τους. Τα ουδετερόφιλα απελευθερώνουν ΝΕΤ- δικτυωτά δίκτυα DNA και πρωτεϊνών- τα οποία κανονικά προστατεύουν τον οργανισμό από τους μικροοργανισμούς που προσπαθούν να εισβάλλουν. Το κύριο συμπέρασμα είναι ότι «η μείωση του στρες θα πρέπει να αποτελεί συστατικό στοιχείο της θεραπείας και της πρόληψης του καρκίνου».