Σε πρόσφατη μελέτη η οποία τελεί υπό δημοσίευση στο διεθνούς φήμης περιοδικό Nutrients, οι συγγραφείς ανέλυσαν την διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με την επίδραση διαφόρων διατροφικών προτύπων στην ΙΦΝΕ από την οπτική γωνία του αριθμού των δημοσιεύσεων, συγγραφέων, ιδρυμάτων, χωρών, περιοδικών και βιβλιογραφικών αναφορών.
Χρησιμοποιήθηκαν πολλαπλά αναλυτικά εργαλεία για τη διεξαγωγή βιβλιομετρικής ανάλυσης, όπως του πακέτου bibliometrix και του VOSviewer.
Οι συγγραφείς συνόψισαν τις τρέχουσες τάσεις των μελετών σχετικά με τις επιπτώσεις των διατροφικών συνηθειών και της ΙΦΕΝ τα τελευταία 30 χρόνια.
Περιελήφθησαν 15 papers τα οποία διαχωρίστηκαν σε 3 τύπους.
Ο πρώτος τύπος περιγράφει τη σχέση μεταξύ διατροφικών προτύπων και μικροχλωρίδας του εντέρου. Επιβεβαιώθηκε ότι διαφορετικά διατροφικά πρότυπα οδηγούν στην επικράτηση διαφορετικών μικροβίων στο έντερο που συμβάλουν στην ανάπτυξη της IΦΕΝ.
Ο δεύτερος τύπος περιλαμβάνει διατροφικά πρότυπα τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ΙΦΕΝ και τα οποία αφορούν στην υψηλή πρόσληψη πρωτεϊνών, ζάχαρης, πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, ω-6 λιπαρών οξέων και αλκοόλ. Δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη οδηγεί σε αλλαγές στη μικροβιακή σύνθεση του εντέρου στα ποντίκια, με αποτέλεσμα δυσλειτουργία της εντερικής μικροχλωρίδας και βλάβη του εντερικού φραγμού. Οι υδατάνθρακες, τα λιπαρά οξέα και η φρουκτάνη τύπου ινουλίνης είναι διατροφικά συστατικά που σχετίζονται στενά με την IΦΕΝ. Τα κεκορεσμένα λιπαρά οξέα οδηγούν σε μείωση των πρωτεϊνών οκλουδίνης και ZO-1, γεγονός που βλάπτει την ακεραιότητα του εντερικού φραγμού. Αντίθετα η πρόσληψη τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες όπως λαχανικών και φρούτων σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο ΙΦΕΝ.
Ο τρίτος τύπος αφορά στην επιδημιολογία της ΙΦΕΝ και στην ανάγκη εφαρμογής καινοτόμων προληπτικών και θεραπευτικών στρατηγικών.
Επομένως διαφορετικά διατροφικά πρότυπα θα έχουν ευεργετικές ή δυσμενείς επιπτώσεις στους ασθενείς με ΙΦΕΝ και ο μηχανισμός της επίπτωσης σχετίζεται στενά με τους εντερικούς μικροοργανισμούς.
Τα δυτικά διατροφικά πρότυπα σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ΙΦΝΕ. Η υπερβολική κατανάλωση των κοινών τηγανητών τροφών, όπως το τηγανητό κοτόπουλο, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της προστατευτικής χλωρίδας της ελκώδους κολίτιδος Adlercreutzia και της χλωρίδας που διατηρεί την εντερική ομοιόσταση.
Επίσης, δίαιτα που αφορά στην κατανάλωση μεγάλης ποσότητας πουλερικών, κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος σχετίζεται με την ανάπτυξη ελκώδους κολίτιδος.
Ο Πυρηνικός Παράγων – κάπαΒήτα (NF-κB) είναι ένας σημαντικός ρυθμιστής της ανοσοαπόκρισης. Έχει βρεθεί σε πολλές μελέτες ότι σχετίζεται στενά με την εμφάνιση και την ανάπτυξη της ΙΦΕΝ και ότι επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως φάρμακα και εντερικούς μικροοργανισμούς.
Η Μεσογειακή διατροφή είναι μια παγκοσμίως γνωστή υγιεινή διατροφή,που περιλαμβάνει κατανάλωση μικρής ποσότητας λιπαρών (κυρίως υπό μορφή ελαιόλαδου), κόκκινου κρέατος, κρασιού, ψαριών, πουλερικών, αυγών, γαλακτοκομικών προϊόντων αλλά πλούσια σε φυτικές ίνες και φτωχή σε κεκορεσμένα λιπαρά.
Η Μεσογειακή διατροφή μειώνει τη δραστηριότητα της νόσου και τους φλεγμονώδεις βιοδείκτες, βελτιώνει την ποιότητα ζωής καθώς και συνοδές καταστάσεις όπως την μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο. Αυτή η αντιφλεγμονώδης διαδικασία προκαλείται εν μέρει από εντερικούς μικροοργανισμούς.
Τα λιπαρά οξέα, η μικροχλωρίδα του εντέρου, το NF-κB, το οξειδωτικό στρες και το στρες του ενδοπλασματικού δικτύου είναι τα καυτά σημεία της τρέχουσας έρευνας για την επίδραση των θρεπτικών συστατικών και είναι επίσης οι τάσεις της έρευνας του μέλλοντος.