Σχετικά με την λοίμωξη από τον ιο της γρίπης και τη σχέση του με τον ιο COVID-19 ισχύουν τα ακόλουθα σύμφωνα με τις οδηγίες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC).
Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ταυτόχρονα το εμβόλιο κατά του COVID-19 και το εμβόλιο κατά της γρίπης. Εάν γίνει ταυτόχρονη χορήγηση, αυτή θα πρέπει να γίνει σε διαφορετικά άκρα.
Οι ασθενείς με COVID-19 χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εμφανίσουν συμπτώματα συγκριτικά με ασθενείς που μολύνθηκαν από γρίπη. Αν και ο χρόνος μεταξύ της λοίμωξης και της εμφάνισης συμπτωμάτων μπορεί να είναι μόλις μία ημέρα και για τις δύο ασθένειες, οι ασθενείς με γρίπη εμφανίζουν συμπτώματα εντός 1-4 ημερών, ενώ οι ασθενείς με COVID-19 χρειάζονται έως και 14 ημέρες για να παρουσιάσουν τα συμπτώματα της νόσου. Τόσο ο COVID-19 όσο και η γρίπη μπορούν να μεταδοθούν τουλάχιστον μία ημέρα πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Ένας πολύ διαδεδομένος μύθος σχετικά με τη γρίπη είναι ότι η έκθεση στο κρύο, ή το να έχεις βρεγμένα μαλλιά ή να κάθεσαι σε περιοχή με ρεύμα αέρος αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης. Το αντίθετο ισχύει αφού αρκετές μελέτες έδειξαν ότι η παρουσία υψηλών επιπέδων υγρασίας μειώνει την ικανότητα του ιού της γρίπης να μολύνει τον άνθρωπο.
Οι εμβολιασμένοι εφ όσον μολυνθούν από τον ιό παρουσιάζουν ηπιότερα συμπτώματα και λιγότερες επιπλοκές συγκριτικά με τους ανεμβολίαστους.
Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της γρίπης ή των επιπλοκών της είναι οι ακόλουθοι:
Ηλικία ≥ 65 ετών ή < 2 ετών
Βρογχικό άσθμα
Νευρολογικές καταστάσεις
Αναιμία
Χρόνια πνευμονοπάθεια
Σακχαρώδης διαβήτης
Καρδιοπάθειες
Νεφρικά νοσήματα
Ηπατικά νοσήματα
Μεταβολικές διαταραχές
Παχυσαρκία (ΒΜΙ ≥ 40 kg/m2)
Μακροχρόνια θεραπεία με ασπιρίνη σε ασθενείς κάτω των 19 ετών
Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
Οι κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Εταιρείας Λοιμωδών Νοσημάτων (IDSA) συνιστούν τα ακόλουθα:
· Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να χρησιμοποιούν ταχείες μοριακές αναλύσεις σε εξωτερικούς ασθενείς με σκοπό τη βελτίωση των ποσοστών ανίχνευση της λοίμωξης από τον ιό της γρίπης.
· Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να χρησιμοποιούν αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR) ανάστροφης μεταγραφής ή άλλες μοριακές δοκιμασίες σε νοσηλευόμενους ασθενείς ώστε να βελτιώσουν τα ποσοστά ανίχνευση της λοίμωξης από τον ιό της γρίπης.
· Για το σκοπο αυτό οι ιατροί θα πρέπει να χρησιμοποιούν ρινοφαρυγγικά δείγματα και όχι αίμα ή πλάσμα.
· Τα γρήγορα διαγνωστικά τεστ γρίπης μπορούν να ανιχνεύσουν μέσα σε 30 λεπτά τα αντιγόνα ή τα ένζυμα που σχετίζονται με τον ιό της γρίπης Α ή Β σε επιχρίσματα λαιμού, ρινικά επιχρίσματα ή ρινικές εκπλύσεις.
· Σε ασθενείς υψηλού κινδύνου χορηγείται άμεσα αντιική θεραπεία χωρίς να αναμένονται τα αποτελέσματα των τεστ ανίχνευσης του ιού της γρίπης.
· Σε εξωτερικούς ασθενείς με οξεία γρίπη χωρίς επιπλοκές, συνιστάται η χορήγηση από του στόματος oseltamivir, εισπνεόμενης zanamivir, ενδοφλέβιας peramivir ή από του στόματος baloxavir.
· Τα αντιιικά φάρμακα αναστολέων νευραμινιδάσης είναι 70%-90% αποτελεσματικά στην πρόληψη έναντι ευαίσθητων ιών της γρίπης.